Ιδρυτής του Shito ryu Karate do
O Κenwa Mabuni, ιδρυτής (ryuso) του Shito Ryu Karate Do, γεννήθηκε στην πόλη Shuri της Οkinawa στις 14 Νοεμβρίου 1889. Η Okinawa είναι το μεγαλύτερο από το σύμπλεγμα νησιών Ryukyu που βρίσκονται νοτιο-δυτικά της Ιαπωνίας. Ήταν απόγονος 17ης γενιάς, ενός ευγενή από την παλιά αυτοκρατορία Ryukyu, που ονομαζόταν Kenio Oshiro και η οικογενειά του κατείχε τον τίτλο "Οnioshiro".
O Κenwa Mabuni ήταν ένα αδύναμο παιδί, γαλουχημένο με τις διηγήσεις για τον ηρωισμό και την γενναιότητα των προγόνων του, που ονειρευόταν να γίνει και ο ίδιος ένα σωματικά δυνατό άτομο ώστε να συνεχίσει το τιμημένο όνομα της οικογενείας του.
Εκείνη την εποχή ένας μεγάλος δάσκαλος (sensei), o Αnko Itosu ζούσε στην πόλη Shuri. Δια μέσου κοινού γνωστού ο Kenwa Mabuni 13 ετών τότε γνώρισε τον δάσκαλο Itosu, ο οποίος τον δέχθηκε σαν μαθητή του. Ο Kenwa Mabuni έκανε καθημερινά προπονήσεις στην σχολή για 7 χρόνια με αποτέλεσμα να γίνει από τους καλύτερους στην τέχνη του Shuri-te.
Eκείνον τον καιρό οι δάσκαλοι δεν είχαν την δυνατότητα να έχουν ωραία dojo (αίθουσες διδασκαλίας) όπως έχουν σήμερα, ούτε το Καράτε ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές. Γι’ αυτό το λόγο αναγκαστικά η προπόνηση γινόταν σε σπίτια ή σε εξωτερικούς χώρους και τα προσωπικά dojo ήταν ελάχιστα.
Στην ηλικία των 20 ετών ο Kenwa Mabuni γνωρίστηκε με τον Chojun Miyagi, που τον σύστησε στον δασκαλό του Κenryo Higaonna από την Naha, μία γειτονική πόλη στην Shuri. Έτσι ο Kenwa Mabuni βρέθηκε να μαθαίνει την τέχνη της περιοχής Naha το Naha-te.
Οι δύο τεχνοτροπίες το Shuri-te (γραμμικές κινήσεις) και το Naha-te (κυκλικές κινήσεις), αποτελέσαν την βάση για το σύστημα που δημιούργησε αργότερα ο Kenwa Mabuni. Aρχικά ονομάστηκε Hanko Ryu (μαλακό - σκληρό στυλ) και μεταγενέστερα Shito Ryu.
Tελειώνοντας το σχολείο και εκπληρώνοντας τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ο Kenwa Mabuni, έγινε αστυνομικός. Συνέχισε να αναπτύσει το Budo του (πολεμικές τέχνες) συμπεριλαμβανομένου του Judo Kempo, κάνοντας την πιο σκληρή προπόνηση από όλους. Σαν αστυνομικός οι πολλές εμπειρίες που είχε συνετέλεσαν στην εξελιξή του στο Καράτε. Τα συχνά ταξίδια του έδωσαν πολλές ευκαιρίες να μάθει διαφορετικά είδη Budo, μελετώντας πολλές τεχνοτροπίες από μεγάλους δασκάλους, μαθαίνοντας μυστικά της τέχνης τους. Ανάμεσα σε αυτές εκπαιδεύτηκε στο Ryu-kyu Kobudo, με τον δάσκαλο Aragaki, στο Saijutsu με τον δάσκαλο Shinachi, στο Bojutsu με τον δάσκαλο Sueshi καθώς επίσης και στα Kata του Λευκού Γερανού με τον δάσκαλο Gokenki (Wu Xian Gui).
Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι το Shito ryu Karate do, συνδυάζει μια ποικιλία μαχητικών συστημάτων της Okinawa συμπεριλαμβανομένων των: Shuri-te, Naha-te και Kobudo (όπλα).
Στις αρχές του 20ου αιώνα, το σύγχρονο Kumite δεν συμπεριλαμβανόταν στην εκπαίδευση των μαθητών. Η προπόνηση στο Kumite γινόταν σε εξωτερικούς χώρους και την νύχτα. Επειδή εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν φώτα στους δρόμους, όταν νύχτωνε οι εξασκούμενοι χρησιμοποιούσαν φανάρια για να φωτίζουν την περιοχή.
Το 1910 το Καράτε εισήχθει σαν μάθημα στα σχολεία της Okinawa, γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα την επίσημη αναγνώρισή του.
Το 1918 με την γέννηση του πρώτου γιού του Kenei Mabuni και σε ηλικία 29 ετών ίδρυσε μία σχολή Καράτε μέσα στο σπίτι του όπου προπονούνταν μεταξύ άλλων οι: Gichin Funakoshi, Chojο Oshiro, Chosin Chibana, με επικεφαλής δασκάλους τον ίδιο τον Kenwa Mabuni και τον Chojun Miyagi. Εκτός αυτού, την ίδια χρονιά είχε την τιμή να παρουσιάσει το Karate Do στο "Okinawa Middle School", παρουσία του Πρίγκηπα Kuni και Κacho.
Αυτή την περιόδο οι δάσκαλοι επικεντρώθηκαν στη φυσική κατάρτιση (σκλήρυνση των άκρων με Μakiwara και σακιά άμμου) καθώς και στο να διδάξουν τις τεχνικές απόψεις του Karate με την εξάσκηση στο Kumite. Στην εκπαίδευση των Kata οι εκτελέσεις του κάθε δασκάλου περιείχαν εξατομικευμένες τεχνικές που τον χαρακτηρίζαν. Πολλά από τα Kata που εκτελούμε στις μέρες μας έχουν ονόματα από διάφορους δασκάλους ή από τα μέρη που προέρχονταν, όπως το "Matsumura no Passai", το "Chatanyara no Kusanku" κλπ. Όπως υποστήριζε ο δάσκαλος Kenwa Mabuni ο μαθητής που αγνοεί τα Kata και ασκεί μόνο το Kumite, δεν θα προχωρήσει ποτέ στο Karate Do και ποτέ δεν θα κατανοήσει την τέχνη. Αυτή η αντίληψη τον έκανε μοναδικό και γι’ αυτό τον λόγο, του δόθηκε από τους ειδικούς των πολεμικών τεχνών της εποχής ο τίτλος "Μabuni ο τεχνίτης", για να επιβεβαιώσει την θέση του ως του μεγαλύτερου ειδικού στον τομέα των kata.
Το 1924, ο Kenwa Mabuni έγινε προπονητής του Karate Do, σε δύο σχολεία και είχε την τιμή να παρουσίασει την τέχνη στον Πρίγκηπα Τitibu, ενώ την επόμενη χρονιά μαζί με άλλους δασκάλους οργάνωσαν το "Okinawan Karate-Do Club".
Το 1927 είναι μία σημαντική χρονιά γιατί ο Jigoro Kano, ο επικεφαλής δάσκαλος του Kodokan (Judo) ήρθε στην Οkinawa και ο Kenwa Mabuni με τον Chojun Miyagi του παρουσίασαν τις τεχνικές του Κarate Do. Ο Sensei Kano τις επευφήμισε και χαρακτήρισε το Karate ως το ιδανικό Budo για "ελεύθερη επίθεση και ελεύθερη άμυνα", λεγοντάς τους ότι θα έπρεπε να μαθευτεί σε ολόκληρη την Ιαπωνία.
Παρακινημένος από τα λόγια του δασκάλου Kano, o Κenwa Mabuni το 1928 μετακόμισε με την οικογενειά του στην Οσάκα της Ιαπωνίας και άρχισε την ανάπτυξη και την προώθηση του Karate Do. Λόγω έλειψης κρατικών σχολών Karate, αναγκάστηκε να διδάσκει σε βουδιστικούς ναούς και στις εγκαταστάσεις της αστυνομίας περνώντας έτσι μία δύσκολη περίοδο.
Η απήχηση του κόσμου στην τέχνη του Καράτε δεν ήταν θετική στην αρχή, καθώς τα Kata δεν ήταν αποδεκτά και τα χαρακτήριζαν ως "ο χορός των χεριών".
Ο Kenwa Mabuni προσπάθησε με οποιοδήποτε τρόπο να πείσει το κοινό για την αξία του Καράτε, κάνοντας ακόμη και σπασίματα τούβλων, σανιδών καθώς και μπουκαλιών μπύρας, που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές την εποχή εκείνη, ενώ παράλληλα είχε να αντιμετωπίσει και το μεγάλο πρόβλημα από την ιεραρχία της αστυνομίας για τον τραυματισμό αρκετών κακοποιών κατά την διάρκεια της συλληψής τους, λόγω των τεχνικών του Karate που είχαν διδαχθεί και εφάρμοζαν οι αστυνομικοί.
Παρ’ όλες τις αντιξοότητες ο Sensei Mabuni δεν εγκατέλειψε τις προσπαθειές του και για να βοηθήσει θετικά το προφίλ του Karate Do, εκδίδει ένα βιβλίο με τίτλο "H μέλετη του Seipai", ενώ παράλληλα πραγματοποιεί αμέτρητες επιδείξεις σε δημόσιες εκδηλώσεις. Επινόησε το Kata "Aoyagi" ειδικά για τις γυναίκες ώστε να τις προσελκύσει στο Καράτε, συνεχίζοντας επίσης την εκπαιδευσή του και την προοδό του στο Kobudo.
Τον Μάρτιο του 1939 o Κenwa Mabuni κατοχύρωσε επίσημα το στυλ Καράτε Shito Ryu, στην οργάνωση "Dai Nippon Butoku Kai", που κυβερνούσε τον χώρο των πολεμικών τεχνών στην Ιαπωνία εκείνη την εποχή και του απονεμήθηκε ο βαθμός του "Grandmaster of Karate" (Karate jutsu Renshi).
Toν Ιούλιο του 1939, oι τιτάνιες προσπάθειες των προηγούμενων χρόνων του Κenwa Mabuni για την προώθηση του Κarate, τελικά απέδωσαν καρπούς και σαν αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία οργάνωσης με το όνομα "Dai Nihon Karate-Do Kai" που αργότερα μετονομάστηκε σε "Nihon Karate-Do Kai" και προηγήθηκε του σημερινού Shito-Kai. Πολλά από τα συμμετέχοντα μέλη της οργάνωσης ήταν απευθείας μαθητές του Κenwa Mabuni. Σήμερα σχηματίζουν τον πυρήνα του Shito-Kai στην "Japanese Karate-Do Federation" και συνεχίζουν να μεταδίδουν την πολεμική τέχνη του Kenwa Mabuni στους μαθητές τους.
O δάσκαλος Kenwa Mabuni θέλοντας να τιμήσει τους δύο βασικούς δασκάλους του, ονόμασε την τέχνη του Shito Ryu, που είναι συνδυασμός από τα πρώτα ιδεογράμματα των ονομάτων τους. Το "Shi" προέρχεται από την Ιαπωνική προσφώνηση Ito (του δασκάλου Itosu ) και το "To" από την Ιαπωνική προσφώνηση Higa (του δασκάλου Higaonna ). To "Ryu" σημαίνει σχολή.
Το Shito Ryu Karate Do αποτελεί την καλύτερη σύνδεση με την παράδοση αφού διατηρεί αμετάβλητα τα στοιχεία των δύο κυρίαρχων σχολών της Okinawa, Shuri-te και Naha-te. Είναι το σύστημα με τα περισσότερα Kata και ένα από τα τέσσερα μεγάλα και αναγνωρισμένα στυλ από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Καράτε.
Ο Κenwa Mabuni είναι ο πρώτος δάσκαλος Karate που εισήγαγε την έννοια των Bunkai Kumite και των Hokei Kumite, καθώς και ο πρώτος που χρησιμοποίησε προστατευτικό εξοπλισμό (γάντια, θώρακα, κάσκα κλπ.) στο Kumite.
Ο Master Kenwa Mabuni, άφησε την τελευταία του πνοή στις 23 Μαίου 1952.
Ήταν ένας άντρας με ανώτερο χαρακτήρα. Ήταν γενναιόδωρος, πολύ κοινωνικός και δημοφιλής , χωρίς εγωισμό και απληστία. Δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για τα υλικά αγαθά. Για το μόνο που ένιωθε ισχυρό πάθος ήταν το budo.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου